Þúsundir Íslendinga hafa ekki efni á að halda jól – Álag, kvíði og niðurlæging
„Ég er búin að sækja um aðstoð alls staðar. Það er alveg ótrúlega erfitt að stíga þetta skref og biðja um hjálpina. Í gær fór ég ásamt mömmu minni að sækja um hjálp fyrir hana í Smárakirkju. Á meðan við stóðum þarna í biðröðinni þá fannst mér allir vera að horfa á okkur“ segir Anna, einstæð fimm barna móðir sem búsett er á landsbyggðinni. Fleiri en eitt af börnunum glíma við raskanir á borð við ofvirkni, athyglisbrest og mótþróaþrjóskuröskun sem kallar á aukin útgjöld. Hún er óvinnufær vegna liðavefjagigtar auk þess sem hún glímir við afleiðingar slyss sem hún lenti í fyrir nokkrum árum. Að viðbættum barnabótum, meðlagi og öðru hefur hún rúmlega 220 þúsund krónur til ráðstöfunar á mánuði. Eftir reikninga og nauðsynlegustu útgjöld á hún rúmlega 40 þúsund til að lifa af mánuðinn.
Fjöldi íslenskra fjölskyldna hefur ekki efni á að halda heilög jól nú í ár. Stór hluti hópsins eru mæður á örorkubótum sem sjá ekki aðra lausn en að leita á náðir hjálparstofnana eða Facebook fyrir hátíðarnar. Þær lýsa skömm og niðurlægingu vegna aðstæðna sinna en einnig þakklæti fyrir gjafmildi og náungakærleika Íslendinga sem virðist vera allsráðandi í desember. DV ræddi við nokkrar þessara kvenna en allar eiga þær það sameiginlegt að vilja gera hvað sem er til þess að börn þeirra þurfi ekki að líða skort á jólunum.
Eins og stendur á hún rúmlega 15 þúsund krónur til að lifa af út desember. Lokað var fyrir umsóknir hjá Fjölskylduhjálp og mæðrastyrksnefnd í byrjun mánaðarins. Anna vekur athygli á að einstaklingar sem búsettir eru á landsbyggðinni hafa ekki sama aðgang að aðstoð hjálparstofnana fyrir jólin og þeir sem búa á höfuðborgarsvæðinu. Í fyrra fékk hún úthlutun frá sjóði í heimabæ sínum, inneignarkort í matvöruverslun upp á 25 þúsund krónur, en sú upphæð dugar skammt með stóran barnahóp.
Þegar blaðamaður ræddi við Önnu var hún stödd í Reykjavík til að fylgja einu af börnunum til læknis og ætlaði að nota tækifærið og sækja um aðstoð í leiðinni.
„Ég talaði við Hjálparstofnun kirkjunnar í morgun og fékk þá þau svör að þar sem ég byggi á landsbyggðinni þá þyrfti ég að koma aftur til þeirra og sækja 20. desember. Ég má ekki senda neinn fyrir mig heldur verð ég að koma sjálf. Fólk sem býr úti á landi og þarf aðstoð á ekki peninga til að koma suður fjórum dögum fyrir jól. Ég hef einfaldlega ekki efni á því að koma suður aftur.“
