Snjallsímar hafa mjög neikvæð áhrif á samskipti, samveru og samlíf í parasamböndum. Síminn á það til að skyggja á athyglina sem pörin veita hvort öðru og algengt er að tímanum sé fremur varið í símanum heldur en í almenn samskipti.

Þetta er meðal þess sem kem­ur fram í loka­verk­efni Þór­hild­ar Stef­áns­dótt­ur til BA-gráðu í fé­lags- og fjöl­miðla­fræði.
Tit­ill rit­gerðar­inn­ar er: „Ég nenni ekki að vera í ein­hverri keppni um at­hygli við sím­ann hans,“ en all­ir sem Þór­hild­ur tók viðtal við töluðu um skort á at­hygli þegar snjallsím­inn var ann­ars veg­ar, og hversu erfitt það get­ur verið að ná sam­bandi við maka og þau sjálf, þegar sím­inn er uppi við.

Festist í símanum

„Þetta kom mjög mikið á óvart að mörgu leyti en áhug­inn kom auðvitað líka því mig grunaði að þetta væri svona. En niður­stöðurn­ar sýndu í raun eig­in­lega bara nei­kvæð áhrif,“ seg­ir Þór­hild­ur í sam­tali við mbl.is.
Verkefnið byggir á viðtölum Þórhildar við fimm einstaklinga á aldrinum 20 til 25 ára sem eiga eiga það sameiginlegt að vera í ástarsambandi og að eiga snjallsíma.

Einn viðmæl­andi sem játaði að hún og kær­asti henn­ar eyddu tölu­verðum tíma í sím­an­um í rúm­inu sagði notk­un­ina hafa aug­ljós áhrif á sam­lífið. „Við mynd­um 100% stunda meira kyn­líf ef það væri ekki fyr­ir sím­ana, al­veg 100%,“ sagði hún. „Mann lang­ar og hefði gert það ef sím­inn væri ekki en maður ein­hvern veg­inn bara fest­ist í sím­an­um og já, sorg­legt en satt.“

Þetta er orðið sjúkt

Einn af viðmæl­end­un­um Þórhildar var mjög meðvitaður um stöðu sína og kær­asta síns gagn­vart snjallsím­an­um. Þegar viðtalið við hana var tekið voru hún og kær­asti henn­ar hætt að sofa með snjallsím­ann í svefn­her­berg­inu og höfðu góða reynslu af því. Áreitið hafði truflað þau og nánd­in án sím­ans varð meiri.

„Ég held að maður ætti miklu meira af gæðastund­um með bara mak­an­um sín­um, vin­um og fjöl­skyldu ef það væri ekki svona ótrú­lega mik­il snjallsíma­notk­un þannig já ég gæti al­veg hugsað mér það,“ svaraði einn viðmæl­anda, spurður hvort hann gæti hugsað sér að lifa án snjallsím­ans. Aðrir tóku í sama streng. „Þetta er orðið sjúkt, fólk fatt­ar ekki og nýt­ur ekki „mó­ments­ins“ og lífs­ins út af ein­hverj­um sím­um. Mjög marg­ir, en ekki all­ir, sem eiga síma og sam­fé­lags­miðla gera það og eru að missa af svo miklu.“