Dæmdur í skilorðsbundið fangelsi fyrir ógnandi tilburði – Ræðir þunglyndið, ADHD og prófið sem bendir til þess að hann sé á einhverfurófi
„Þetta er ansi hörð lexía. Það sem ég gerði var óafsakanlegt og ég sé rosalega eftir þessu. Hegðun mín var gjörsamlega út úr korti,“ segir útgerðarmaðurinn Finnbogi Vikar, sem í vikunni sem leið var dæmdur í þrjátíu daga skilorðsbundið fangelsi fyrir að hóta hafnarverði lífláti og ýta við honum með ógnandi hætti. Þá verður brátt tekið fyrir mál gegn Finnboga í Héraðsdómi Norðurlands eystra þar sem hann er sakaður um að hafa hótað starfsmanni Kviku banka. „Ég harma þessar uppákomur mjög og hef verið að taka á mínum málum. Ég hef glímt við þunglyndi undanfarin ár og nýlega var ég greindur með ADHD, sem gæti hafa ýtt undir þessa hegðun mína,“ segir Finnbogi Vikar. Þá upplýsir hann blaðamann um að hafa tekið próf sem bendir til þess að hann sé á einhverfu rófi sem geti skýrt ýmsa árekstra í samskiptum við annað fólk í gegnum árin.
Atvikið í tengslum við hafnarvörðinn átti sér stað í maí á síðasta ári. Í dómi Héraðsdóms kemur fram að Finnbogi hafi látið ljót orð falla þegar hann kom að landi eftir túr en þá biðu starfsmenn Fiskistofu eftir honum og óskuðu eftir afladagbók. Hafnarvörðurinn var skammt frá og sakaði Finnbogi hann um að hafa verið að hlera samskiptin. „Það má segja að þetta hafi verið lokapunkturinn á langri sögu erfiðra samskipta. Ég var þreyttur og pirraður eftir erfiðan túr og var mjög langt niðri andlega á þessum tíma,“ segir Finnbogi. Að hans sögn missti hann gjörsamlega stjórn á sér og endaði með því að ausa svívirðingum yfir hafnarvörðinn og reka magann í manninn.
„Ég viðurkenndi að hafa rekið bumbuna í hann og ég sá mjög eftir að hafa gert það enda bumban orðinn allsvakalega stór, kannski var ég heppinn að verða ekki kærður fyrir morðtilraun líka út af bumbunni,“ segir Finnbogi og kveðst þakklátur dómaranum fyrir að hafa metið það til refsilækkunar að hann hafi iðrast og beðist strax afsökunar. „Ég mat það mikils við brotaþola og vitni að það var tekið fram í réttarhöldunum.“
Finnbogi bætir við að dágóður tími hafi farið í að ræða bumbuna í réttarsalnum og eftir því sem á þau leið varð Finnboga starsýnt á magann á sér.
„Bumban er orðin ansi stór og ég er búinn að setja mér það markmið að minnka hana verulega. Ég otaði henni að hafnarverðinum og myndi telja það talsvert minna ógnandi en að ýta brjóstkassanum í einhvern,“ segir Finnbogi. Hann vísar því á bug að hafnarvörðurinn hafi raunverulega óttast um líf sitt eins og hann hélt fram fyrir dómi. „Hann kom í nokkur skipti upp í fiskvinnslu til mín eftir þetta og stundum vorum við þar einir,“ segir Finnbogi. Honum hafi þótt vænt um að vitnin hafi fyrir dómi sérstaklega minnst á það að hann hafi beðist afsökunar á orðum sínum.
„Ég gerði það sama þegar ég missi mig gagnvart starfsmanni Kviku banka,“ segir Finnbogi. Það atvikaðist þannig að hann hafði lesið frétt um himinháa bónusa ALMC og orðið reiður mjög. „Það fauk verulega í mig út af þessu óréttlæti og ég fann því símann hjá ALMC og hringdi. Ég hafði ekki hugmynd um að þetta væri númerið hjá Kviku banka og ég jós skömmum yfir stúlkuna í símanum,“ segir Finnbogi. Þegar honum rann reiðin hafi hann síðan haft aftur samband og beðist afsökunar á hegðun sinni. Sú afsökunarbeiðni dugði ekki til og fljótlega verður málið tekið fyrir dóm. „Það er óheyrilega sárt að hafa misst sig í nokkrar mínútur og það hafi endað með þessum hætti,“ segir Finnbogi.
„Ég hef verið að vinna mikið í sjálfum mér undanfarið og ætla að ná heilsu aftur. ADHD-greiningin var talsverður léttir því hún útskýrði ýmislegt í fari mínu sem ég hef lent í vandræðum með og þarf að bæta. Þá er það sérstaklega hvatvísin, núna myndi ég telja upp á 10, jafnvel hundrað í sambærilegum aðstæðum. Ég er að læra að lifa með þessu,“ segir Finnbogi. Hann er nýkomin af heilsuhæli og hyggur á aðra innlögn fljótlega.
Þetta var ekki eina greiningin sem Finnbogi fékk því að hans sögn bendir margt til þess að hann sé á einhverfurófi. „Ég tók próf sem bendir til þess. Ég hef síðan verið að kynna mér ýmislegt um einhverfu og fara yfir samskipti mín við annað fólk. Þau hafa yfirleitt reynst mér erfið og þegar ég horfi til baka þá sé ég ákveðið munstur í þessum samskiptum. Ég vildi óska þess að ég hefði vitað af þessum takmörkunum mínum fyrr,“ segir Finnbogi einlægur.