Ari Hermann Oddsson og Haukur Lúðvíksson hlupu nýverið maraþon í Pyongyang, höfuðborg Norður-Kóreu
„Fólkið þarna var mjög indælt og ekki að sjá að það liði einhvern skort. Þvert á móti.“ Þetta segir maraþonhlauparinn Ari Hermann Odsson sem er nýkominn heim frá Norður-Kóreu þar sem hann hljóp, ásamt Hauki Lúðvíkssyni og Almari Erni Hilmarssyni, 42 kílómetra í Pyongyang-maraþoninu þann 9. apríl síðastliðinn. Ari Hermann og Haukur hittu blaðamann DV yfir hádegisverði í vikunni og ræddu upplifun sína af þessu umdeildasta alræðisríki veraldar.
Haukur segir að áður en hann heimsótti landið hefði hann talið að Norður-Kóreumönnum væri mjög illa við Suður-Kóreumenn. „En svo er ekki. Þeir vilja sameina ríkin aftur og segja að í Kóreu allri búi um það bil 80 milljónir. Norðan megin búi um það bil 30 milljónir og 50 milljónir sunnan megin.“
Þá segir hann að leiðsögumenn þeirra hafi aldrei talað illa um nágranna sína í suðri og þeir hafi tekið sérstaklega eftir því hvað þeir voru kurteisir við bandaríska ferðamanninn sem var með þeim í hópferðunum.
„Við fundum enga andúð fyrir þær sakir að við værum Vesturlandabúar. Það eina sem Norður-Kóreumönnum er illa við er heimsvaldastefna Bandaríkjanna, ekki fólkið. Þeim var mikið í mun að láta það koma í ljós.“
Ari kveðst hafa tekið sérstaklega eftir því hvað Norður-Kóreumenn virðast agaðir. „Það er enginn hokinn í baki. Þeir ganga um teinréttir og eru mjög vinnusamir. Alls staðar var fólk að vinna. Þetta er mjög frumstætt samfélag miðað við okkar. Enda kommúnista- og einræðisríki. Fólkið úti í sveitunum var til dæmis ekki með nýtísku traktora og þeir sem voru í steypuviðgerðum voru ekki með flottar vinnuvélar heldur létu sér nægja einfaldar múrskeiðar. Þetta var eins og að vera kominn áratugi aftur í tímann.“
Viðtalið í heild sinni má lesa í helgarblaði DV