Ólafur Stephensen, framkvæmdastjóri Félags atvinnurekenda
Ýmsar rannsóknir hafa sýnt fram á að áfengisauglýsingar auka ekki áfengisneyslu þegar á heildina er litið, heldur hafa fyrst og fremst áhrif á hvaða vörumerki fólk kaupir.
Í fyrsta lagi er það að leyfa auglýsingarnar ekki stórt lýðheilsumál, vegna þess að þetta bann heldur ekki neitt. Það er rugl að tala um áfengisauglýsingabann á Íslandi því það eru áfengisauglýsingar úti um allt. Þær má finna í tímaritum sem flutt eru til landsins og fylla hillur bókabúðanna. Það er ekkert gert í því enda erum við ekki með menn á landamærunum eins og í Sádi-Arabíu til að tússa yfir áfengisauglýsingar. Vörumerki áfengisframleiðenda má sjá í beinum útsendingum frá íþróttaviðburðum, það þekkja allir sem hafa horft á fótboltaleik. Svo í seinni tíð eru samfélagsmiðlarnir og vefmiðlar sem eru Íslendingum alveg jafn aðgengilegir og íslenskir vefmiðlar.
Í öðru lagi felur bannið í sér mismunun sem bitnar á innlendum fjölmiðlum og framleiðendum. Erlendu miðlarnir fá engar sektir eins og íslenskir miðlar sem eru taldir hafa birt áfengisauglýsingar. Erlendir áfengisframleiðendur eiga auðvelt með að halda sínum vörumerkjum að Íslendingum á meðan innlendir framleiðendur geta lent í sektum og málsóknum. Minni brugghús, sem eru vaxandi atvinnugrein hér á landi, eru sett í alveg ómögulega stöðu í markaðsmálum.
Í þriðja lagi gerir íslensk löggjöf ekki ráð fyrir að hér séu áfengisauglýsingar þótt þær séu úti um allt og þess vegna eru engar reglur um hvernig þær eigi að vera úr garði gerðar. Hvort þær megi beinast að börnum og unglingum o.s.frv. Við hjá Félagi atvinnurekenda höfum samið ítarlegar siðareglur um áfengisauglýsingar sem okkar félagsmenn eru tilbúnir að undirgangast ef þetta bann verður afnumið. Þar er t.d. bannað að beina áfengisauglýsingum að börnum og unglingum, sem og bann við að upphefja áfengisneyslu eða að halda að fólki röngum upplýsingum um afleiðingar áfengisneyslu.
Árni Guðmundsson, formaður Foreldrasamtaka gegn áfengisauglýsingum
Við í Foreldrasamtökum gegn áfengisauglýsingum nálgumst þetta frá allt öðru sjónarhorni, við setjum á oddinn velferðarsjónarmið barna og ungmenna, svo lýðheilsusjónarmið. Ólafur segir að áfengisauglýsingar virki ekki og að áfengisneysla hafi aukist hér á landi þrátt fyrir bann við áfengisauglýsingum. Þar skautar hann yfir að það er búið að auglýsa áfengi ólöglega árum saman, þannig að hann er í hróplegri mótsögn við sjálfan sig. Fyrir utan það að áfengisauglýsingar virka, annars væru menn ekki að auglýsa. Við erum hissa á að fleiri brot hafi ekki verið kærð því það er búinn að vera mjög einbeittur brotavilji hjá íslenskum og erlendum áfengisframleiðendum.
Það er margsannað að áfengisauglýsingar virka eins og allar auglýsingar, þegar Ólafur segir að auglýsingar séu til að fá fólk til að skipta um tegund, það eru allir félagsvísindamenn búnir að hafna þessu fyrir lifandis löngu. Enda nefnir hann engar rannsóknir máli sínu til stuðnings. Áfengisauglýsingar virka og þess vegna hefur áfengisneysla aukist á undanförnum árum.
Áfengisauglýsingar eiga að vera bannaðar eins og sígarettuauglýsingar. Það vill enginn sígarettuauglýsingar nema þeir sem framleiða sígarettur. Hagsmunaaðilar tala um að það megi allt í útlöndum, það er vitleysa því mörg lönd eru með mjög aðhaldssamar reglur varðandi auglýsingar á viðkvæmum vörum eins og áfengi. Varðandi samfélagsmiðla, þá má ekki birta hvað sem er á Facebook.
Þetta er spurning um hvernig samfélagið vill mæta velferðarsjónarmiðum og æsku fólks. Börn eiga rétt á að vera laus við áfengisáróður og þeir sem eru í viðskiptum verða að virða þær reglur sem samfélagið hefur komið sér saman um. Í stað þess að brjóta þær ítrekað og komast nánast upp með það.
