Tónlistarmaðurinn Jón Ólafsson sýnir á sér hina hliðina
Ég myndi vilja heita Meyvant Neymar og vera atvinnumaður í knattspyrnu með brasilískan ríkisborgararétt.
Að ég sé kallaður Jón „góði“ af því ég sé svo almennilegur. En þetta kemur til út af knattspyrnuhæfileikum mínum.
Johnny Casual.
„Hann fór ekki í ljós þrisvar í viku“
„Lag, ljóð“ með Spilverki þjóðanna.
Til dæmis sítt að aftan, moonboots, upplitaðar gallabuxur, smekkbuxur.
„Það er svo gott að ryksuga við Sunnudagsmorgun (lagið)“ … Ég meina þá heyrist ekkert í laginu fyrir ryksugunni!
Ég laug að símasölumanni í vikunni. Tjáði honum að ég hefði engan tíma til að tala við hann sem var ekki rétt.
Að vatn er blautt.
Þú skalt eigi leigja.
Ég öskraði á meðspilara á oldboysæfingu í vikunni. Það er bara eðlilegt.
Mér finnst ég gjörþekkja Ringo Starr.
Ég á erfitt með áhersluna á öðru atkvæði í orðinu Ísland þegar stuðningsmenn syngja hástöfum: „Áfram Ísla-and“
Strákarnir í Modern Talking.
Sykur
Að ég væri 180 sentimetrar á hæð. Sýslumaðurinn á höfuðborgarsvæðinu segir að ég sé hálfum sentimetra hærri.
Sennilega 100 kílómetrar sem ég hljóp í Nevada-eyðimörkinni árið 2005.
Gólfæfingum fimleika og 3.000 metra hindrunarhlaupi.
Að ég hefði rænt banka. Ekki spurning.
Tvöfaldast held ég.
Af því að jörðin er flöt.
Vera ærlegur og halda þessu gangandi.
Smá spilerí með Birni Jörundi, eitthvað jólastúss vænti ég og pinku leikhúsvinna.