„Þetta gerðist svo hratt,“ segir Sigríður Júlía Wium Hjartardóttir en mánudaginn 10. júlí síðastliðinn slasaðist 18 mánaða sonur hennar þegar hann datt í rúllustiga í Holtagörðum. Sigríður, sem á þrjá fjöruga drengi, var stödd í Holtagörðum þar sem hún ætlaði að kaupa í matinn Bónus. Slysið bar að með þeim hætti að rétt á meðan Sigríður var að sinna öðrum eldri syni sínum, sem klemmdi sig á leikkastala á ganginum við rúllustigann, komst Alexander óséður að rúllustiganum. Alexander hljóp um það bil hálfan metra upp stigann áður en hann hrasaði og festi fingurna á milli stigans og handriðsins. „Stiginn stoppaði ekki heldur færðist Alexander með honum aftur niður á meðan puttarnir urðu eftir. Einn puttinn fór lengra ofan í og festist. Það var hryllingur að horfa upp á þetta.“

Slysin gera ekki boð á undan sér

Sigríður kveðst seint gleyma augnablikinu þegar hún sá Alexander fastan í stiganum. „Nokkrum sekúndum áður hafði hann staðið alveg uppi við mig. Ég hélt að hann stæði enn þar. Það næsta sem ég heyri er að hann æpti af sársauka.“
Snör viðbrögð ókunnugrar konu, sem var í rúllustiganum þegar Alexander datt, og hjálpaði Sigríði að hlúa að honum, gerðu að verkum að Alexander komst hratt og örugglega undir læknishendur. Sigríður náði fingrum Alexanders upp úr opinu. Hún sá þó fyrst um sinn ekki hversu mikið slasaður Alexander var þar sem það blæddi töluvert úr sárinu. „Konan tók Alexander í fangið á meðan ég fór að sækja servíettur til að stöðva blæðinguna. Þetta var alls ekki huggulegt.“

Leitar að bjargvættinum

Á meðan Sigríður sinnti Alexander sem var orðinn útataður í blóði hringdi konan á sjúkrabíl. „Ég er svo ótrúlega þakklát fyrir viðbrögð þessarar konu. Ekki aðeins stóð hún eins og klettur við hlið mér á meðan ég sinnti Alexander heldur hjálpaði hún mér með hina tvo strákana á meðan sjúkrabíllinn var á leiðinni og leit eftir þeim þangað til pabbi þeirra kom að ná í þá á meðan ég fór í sjúkrabílnum með litla. Ég veit ekki einu sinni hvað hún heitir. Ég var í svo miklu áfalli að ég gleymdi að spyrja hana. Mig langar svo að þakka þessari konu almennilega fyrir aðstoðina. Ég veit ekki hvað ég hefði gert ef hún hefði ekki verið þarna á þessu hörmulega augnabliki.“

Heppinn að ekki fór verr

Eftir að Sigríður kom á Barnaspítalann fékk hún að vita að þrátt fyrir að Alexander hefði misst framan af fingri, nöglin farið af og hann fingurbrotnað er mikil mildi að ekki fór verr. „Sem betur fer eru puttarnir hans enn svo litlir. Læknarnir sem við hittum á spítalanum sögðu mér að hann væri mjög heppinn að hafa ekki slasast meira.“ Þau fengu að fara heim á mánudagskvöldið en munu vera í reglulegu eftirliti á spítalanum næstu vikurnar. Þá segir Sigríður að Alexander beri sig vel, miðað við aðstæður, en þurfi að taka verkjalyf á fjögurra klukkustunda fresti til að halda sársaukanum í skefjum.
Þá segir Sigríður að það hefði verið erfitt að koma í veg fyrir slysið. „Þetta er svo opið. Kannski væri hægt að setja eitthvert öryggisplast þarna eða eitthvað svo börn komi puttunum ekki þarna ofan í. Ég verð að minnsta kosti aldrei róleg með hann nálægt svona stiga aftur.“
Andri Þór Arinbjörnsson, framkvæmdastjóri eignaumsýslusviðs hjá Reitum, segir að rúllustiginn fari með reglulegu millibili í lögbundið eftirlit. „Þegar svona gerist þá látum við okkar þjónustuaðila gera auka úttekt á stiganum. Þeir koma í Holtagarða í vikunni og ætla að yfirfara hann. Það skiptir okkur öllu máli að öryggismálin séu á hreinu.“